Fascia Q et fascia EHF: Usus et prospectus technologiae altae frequentiae

Fascia Q et fascia EHF (Frequentia Altissima) sunt fasciae frequentiae magni momenti in spectro electromagnetico, cum proprietatibus singularibus et applicationibus latis.

Q-fascia:

"Q-band" plerumque ad ambitum frequentiae inter 33 et 50 GHz refertur, quod in ambitu EHF situm est.

Inter eius praecipuas proprietates sunt:

Alta frequentia: brevis longitudo undae, circiter 6 ad 9 mm.

Magna latitudo transmissionis: apta ad transmissionem datorum magnae celeritatis.

Principales areae applicationis Q-band sunt:

Communicatio satellitum: adhibita ad nexus ascendentes et descendentes systematum satellitum altae capacitatis (HTS) ad officia interretialia latae bandae praebenda.

Communicatio terrestris per microundas: ad transmissionem datorum brevi distantia et magnae capacitatis adhibetur.

Radioastronomia: ad observandas fontes radiophonicos altae frequentiae in universo adhibetur.

Radar autocineticum: radar brevis iactus in systematibus auxilii aurigae provectis (ADAS) adhibitum.

Frequentia EHF:

Fascia EHF ad frequentiarum ambitum inter 30 et 300 GHz refertur, cuius longitudo undae est ab 1 ad 10 mm, itaque etiam fascia undarum millimetricarum appellatur.

Inter eius praecipuas proprietates sunt:

Frequentia altissima: capax transmissionis datorum altissimarum celeritatum praebendi.

Fasciculus angustus: antennae magnitudine relative parva et directio magna.

Principales areae applicationis frequentiae EHF sunt:

Communicationes militares: adhibentur ad systemata communicationis cum altis requisitis secreti, ut systemata Milstar et systemata Advanced Extremely High Frequency (AEHF) militum Americanorum.

Communicationes satellitum: officia latae bandae praebent et transmissionem datorum celerrimam sustinent.

Systema radarica: ad radares imaginum altae resolutionis et radares ignis moderandi adhibentur.

Investigatio scientifica: ad detectionem atmosphaericam et observationes radioastronomicas adhibetur.

Provocationes et progressus:

Quamquam amplas applicationis possibilitates bandarum Q et EHF habent, tamen nonnullas difficultates in applicationibus practicis subeunt:

Attenuatio atmosphaerica: signa altae frequentiae factoribus meteorologicis, ut attenuationi pluviae durante propagatione, obnoxia sunt, quod attenuationem signorum efficit.

Complexitas technica: instrumenta altae frequentiae altas necessitates designandi et fabricandi necnon sumptus altos habent.

Ut his provocationibus occurrant, investigatores technologias modulationis et codificationis provectas, necnon rationes diversitatis portarum intelligentium ad firmitatem systematis et facultates anti-interferentiae augendas, excogitant.

Conclusio:

Magnam partem in communicationibus hodiernis, radaro et investigatione scientifica agunt fascia Q et fascia EHF.

Progressu technologiae, usus harum bandarum frequentiae adhuc dilatabitur, novas occasiones ad progressionem variorum camporum praebens.


Tempus publicationis: XXIII Decembris MMXXIV